Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

aeternitatem C

  • 1 Quem illum tanta superbia esse, ut aeternitātem famae spe praesūmat?

    Кто же столь самонадеян, чтобы рассчитывать на бессмертную славу?
    Тацит, "Анналы", XI, 7 - из речи против запрещения принимать денежное вознаграждение за защиту в суде.
    Об изречении: "quem illum tanta superbia esse, ut aeternitatem famae spe praesumat? посмотри, пожалуйста, в "Анналах" Тацита, какие дурные люди говорят его, и подумай, что даже сам император Клавдий, которому оно было сказано, хоть он и глупый государь и низкий раб из мерзких и скупых вольноотпущенников [ Ошибка Вико. - авт. ], все же не одобряет его, как неблагородное, хотя в то же время прислушивается к нему. (Джамбаттиста Вико, Основания новой науки об общей природе нации.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Quem illum tanta superbia esse, ut aeternitātem famae spe praesūmat?

  • 2 aeternitas

    aeternĭtas, ātis, f. [id.], eternity.
    I.
    Lit.
    A.
    Of the past and future:

    fuit quaedam ab infinito tempore aeternitas, quam nulla temporum circumscriptio metiebatur,

    Cic. N. D. 1, 9: Tempus generale, quia nec initium nec finem habet, aeternitas est, quam Graeci aiôna appellant, Victorin. in Lib. 1, 26:

    Tempus est pars quaedam aeternitatis,

    Cic. Inv. 1, 26, 39:

    immutabilis aeternitas,

    id. Tim. 5: deum nihil aliud in omni aeternitate cogitantem, id. Div. 1, 41:

    haec dicit excelsus et sublimis (Deus) habitans aeternitatem,

    Vulg. Isa. 57, 15 al. —
    B.
    Of the past: ex or ab aeternitate, from eternity:

    hoc est verum ex aeternitate,

    Cic. Fat. 14:

    quod semper ex omni aeternitate rerum fuerit, id esse fatum (dicitis),

    id. N. D. 3, 6:

    si negas esse fortunam et omnia, quae fiunt quaeque futura sunt, ex omni aeternitate definita dicis esse fataliter,

    id. Div. 2, 7:

    ex omni aeternitate fluens veritas,

    id. ib. 1, 55:

    si nihil fieri potest, nisi quod ab omni aeternitate certum fuerit, quae potest esse fortuna,

    id. ib. 2, 7:

    egressus ejus ab initio, a diebus aeternitatis (fuerunt),

    Vulg. Mich. 5, 2.—
    C.
    Of the future:

    aeternitas animorum,

    Cic. Tusc. 1, 17, 39 (cf.:

    immortalitas animorum,

    id. ib. 50):

    de aeternitate (animorum) dicere,

    id. ib. 33, 81:

    quorum (sc. Herculis, etc.) cum remanerent animi atque aeternitate fruerentur, rite di habiti sunt,

    id. N. D. 2, 24, 62; id. Sen. 21:

    Confer nostram longissimam aetatem cum aeternitate,

    id. Tusc. 1, 39, 94:

    in diem aeternitatis,

    Vulg. 2 Pet. 3, 18; and plur.:

    in perpetuas aeternitates,

    ib. Dan. 12, 3: in domum aeternitatis suae, to his everlasting home (of death), ib. Eccl. 12, 5.—
    II.
    Meton., of the future, duration, durability, immortality:

    cedri materiae aeternitas,

    Plin. 13, 5, 11, § 53.—
    III.
    Trop., of the future.
    A.
    In gen.:

    mihi populus Romanus aeternitatem immortalitatemque donavit,

    Cic. Pis. 3; so id. Phil. 14, 13:

    Quidquid ex Agricola amavimus, manet mansurumque est in aeternitate temporum, famā rerum,

    Tac. Agr. 46:

    cupido aeternitatis perpetuaeque famae,

    Suet. Ner. 55 al. —
    B.
    Spec., in the time of the emperors, a title of the emperor (like divinitas, majestas, and the like), Eternity:

    rogatus per aeternitatem tuam, ut, etc.,

    Plin. Ep. 10, 87 ad Trajan.:

    adoratus aeternitatem nostram, Imp. Const. Cod. 11, 9, 2: Quae nostra sanxit aeternitas,

    Nov. 35 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > aeternitas

  • 3 aeternitas

    aeternitās, ātis, f. (aeternus), die ewige Dauer, I) die Ewigkeit, aet. immutabilis, Cic.: ex aeternitate od. ex omni aeternitate verum esse, Cic.: est enim (divinatio) ab omni aeternitate repetita, Cic.: Plur., in perpetuas aeternitates, auf immer und ewig, Vulg. Dan. 12, 3. – II) die ewige, unvergängliche Dauer, die Unvergänglichkeit, aeternitas animorum, im Zsh. auch bl. aeternitas, ewige Fortdauer der S., Unsterblichkeit, Cic.: u. so aet. animarum, Sen. ep. 102, 2: cedri materiae, Plin.: imperii, Suet. – dah. a) ewige Fortdauer im Gedächtnis, ewiges Gedächtnis, Verewigung, alci aeternitatem immortalitatemque donare, Cic.: mortales aeternitate donare, Plin.: alqm aeternitati mandare, verewigen, Plin. pan.: opus aeternitate tuā dignum, deines unsterblichen Namens, Plin. ep. – b) ewige Wohlfahrt, rogatus per aeternitatem tuam salutemque, Plin. ep. – c) Ewigkeit, als Titel der Kaiser, aeternitas vestra decernat, Symm.: adoratus aeternitatem nostram, spät. ICt.

    lateinisch-deutsches > aeternitas

  • 4 aeternitas

    aeternĭtās, ātis, f. éternité.    - aeternitatem donare, Cic.: immortaliser.    - aeternitati mandare, Plin.: immortaliser.
    * * *
    aeternĭtās, ātis, f. éternité.    - aeternitatem donare, Cic.: immortaliser.    - aeternitati mandare, Plin.: immortaliser.
    * * *
        AEternitas, pen. corr. aeternitatis, pen. prod. Tempus fine carens. Temps qui dure tousjours, Eternité, Perpetuité.
    \
        Ad memoriam aeternitatis. Cic. Pour memoire eternelle, A fin qu'il en soit memoire perpetuellement.
    \
        Ab omni aeternitate. Cic. De tout temps.
    \
        Animus vixit ab omni aeternitate. Cic. Il n'a point eu de commencement.
    \
        Ex omni aeternitate. Cic. De tout temps, sans qu'il y ait eu commencement.
    \
        Donare aeternitatem alicui. Cic. Le faire immortel.
    \
        AEternitate donare. Plin. Donner immortalité.

    Dictionarium latinogallicum > aeternitas

  • 5 aeternitas

    aeternitās, ātis, f. (aeternus), die ewige Dauer, I) die Ewigkeit, aet. immutabilis, Cic.: ex aeternitate od. ex omni aeternitate verum esse, Cic.: est enim (divinatio) ab omni aeternitate repetita, Cic.: Plur., in perpetuas aeternitates, auf immer und ewig, Vulg. Dan. 12, 3. – II) die ewige, unvergängliche Dauer, die Unvergänglichkeit, aeternitas animorum, im Zsh. auch bl. aeternitas, ewige Fortdauer der S., Unsterblichkeit, Cic.: u. so aet. animarum, Sen. ep. 102, 2: cedri materiae, Plin.: imperii, Suet. – dah. a) ewige Fortdauer im Gedächtnis, ewiges Gedächtnis, Verewigung, alci aeternitatem immortalitatemque donare, Cic.: mortales aeternitate donare, Plin.: alqm aeternitati mandare, verewigen, Plin. pan.: opus aeternitate tuā dignum, deines unsterblichen Namens, Plin. ep. – b) ewige Wohlfahrt, rogatus per aeternitatem tuam salutemque, Plin. ep. – c) Ewigkeit, als Titel der Kaiser, aeternitas vestra decernat, Symm.: adoratus aeternitatem nostram, spät. ICt.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > aeternitas

  • 6 aeternitas

    aeternitās, ātis f. [ aeternus ]
    1) вечность, бессмертие, нерушимость (materiae PM; animarum Sen)
    aeternitatem immortalitatemque donare alicui C — увековечить и обессмертить чьё-л. имя
    opus aeternitate tuā dignum PJ — произведение, достойное твоей бессмертной славы

    Латинско-русский словарь > aeternitas

  • 7 exsequor

    ex-sequor, cūtus (quūtus) sum, sequī depon.
    1) идти за гробом, участвовать в похоронах, провожать на кладбище (e. uxorem Pl; funus Sabinus ap. AG)
    2) следовать (suam spem, sua consilia L)
    3) быть приверженцем, принадлежать (e. sectam alicujus Ctl)
    5) стремиться, добиваться ( aeternitatem C); томиться
    aspectum alicujus e. Pl — страстно желать увидеть кого-л.
    6) подвергаться, испытывать, терпеть (aerumnam, egestatem Pl)
    e. fatum alicujus C — разделить чью-л. судьбу
    7)
    а) осуществлять (imperium Ter, Sil); выполнять (officia, munĕra C; mandata C, QC; jussa divum = deorum V)
    б) приводить в исполнение ( negotia C); совершать (iter Pl; scelus QC; caedem T); вести ( obsidiones T)
    sermonem e. cum aliquo Pl — вести (вступать) с кем-л. (в) разговор
    8) отстаивать, поддерживать ( jus suum armis Cs)
    9) мстить, карать, наказывать (violata jura L; delicta Su; injurias Pl)
    10)
    а) излагать, передавать (в словах), рассказывать, описывать ( aliquid verbis C)
    б) называть, приводить (nomen, numerum L)
    11) выискивать, разузнавать, расследовать; выяснять, устанавливать (aliquid cogitando, quaerendo, sciscitando L)
    12) продолжать или довершать ( incepta L); доводить (aliquid usque ad extremum C)

    Латинско-русский словарь > exsequor

  • 8 Кто же столь самонадеян, чтобы рассчитывать на бессмертную славу?

    Quem illum tanta superbia esse, ut aeternitatem famae spe praesumat?

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Кто же столь самонадеян, чтобы рассчитывать на бессмертную славу?

  • 9 conexio

    cōnexio, ōnis, f. (conecto), I) die Verknüpfung, enge, genaue Verbindung, Aneinanderreihung, scutorum, armorum (v. d. testudo), Isid. 18, 12, 6. Serv. Verg. Aen. 9, 517: conexiones monilium, Rufin. or. in cant. 2. p. 416 Lomm. – II) insbes.: a) die organische Verbindung, Paul. ex Fest. 35, 13. Chalcid. Tim. 283 u. 306: animae et corporis nostri, Ambros. in psalm. 118. serm. 7. § 7. – b) die zeitliche Verbindung, Aneinanderreihung, fatum est conexio rerum per aeternitatem, Cic. fr. inc. 19. p. 140 B. ( bei Serv. Verg. Aen. 3, 376). – c) die moralische Verbindung, c. caritatis, Augustin. c. Cresc. Donat. 2, 15 extr. – unius debiti c., das Gebundensein an die Schuld einer Sünde (der Erbsünde), Augustin. ep. 157, 12. – d) (t. t. der philos. Spr.) die Konklusion, logische Schlußfolge, Quint. 5, 14, 6 u.a. Augustin. de doctr. Chr. 2, 31. – e) (t. t. der Gramm.) die Silbe, Plur. bei Charis. 11, 11.

    lateinisch-deutsches > conexio

  • 10 dono

    dōno, āvī, ātum, āre (donum), I) (alci alqd) jmdm. etw. schenken, mit etw. ein Geschenk machen, u. übtr., etwas gleichs. als Geschenk überlassen, übergeben, gewähren, vergönnen, verleihen, A) im allg.: 1) eig.: alci munus, Cic.: praedam militibus, Caes.: alci totam horam, Mart.: Ggstz. regna donatis, adimitis, Liv.: poet., praedam flammis, Sil. 2, 608. – absol., donare (verschenken) et ludere, Hor. sat. 2, 3, 172. – 2) übtr.: a) übh. schenken = überlassen, verleihen, gewähren, vergönnen, gestatten, mutis piscibus cygni sonum, Hor.: alci aeternitatem immortalitatemque, Cic.: alia membra videntur propter eorum usum a natura esse donata, Cic.: quo nihil maius meliusve terris fata donavere, Hor. – poet., m. folg. Infin., alci divinare, Hor.: loricam donat habere viro, Verg. – m. folg. ut u. Konj., nostro donate labori, ut etc., Sil. 12, 390 sq. – b) jmdm. etw. als Opfer darbringen, weihen, opfern, quidquid quaesierit ventri avaro, Hor.: meum caput Iunoni, Ov. – c) etw. (jmdm. zuliebe) fahren lassen, aufgeben, jmdm. etw. zum Opfer bringen, inimicitias rei publicae, Caes.: iram patriae, Sil.: quae tibi donavi? Ov. – B) insbes.: 1) eig., jmdm. eine Schuld od. die Verpflichtung zu einer Leistung schenken = erlassen, auf etw. Verzicht leisten, etw. fahren lassen, jmdm. etw. ersparen, mercedes habitationum annuas creditoribus, Caes.: alci aes alienum, Cic.: poenam, Sen. – alci causam, den Prozeß schenken, ersparen, u. so die Strafe erlassen, Iustin.: negotium, die Sache od. den Streit um die Sache fallen lassen, Suet.: u. so legem = actionem lege datam, Petron. poët. (vgl. Bremi Suet. Cal. 40). – poet., d. fugam, ersparen, Sil.: d. alci Alpes, den Übergang über die Alpen ersparen, Sil. – 2) übtr.: a) ein Vergehen, verzeihen, vergeben, nefas, Lucan.: scelera, Sen. poët.: mea vulnera, Stat.: iniuriam, ICt.: peccatoribus delicta, Arnob. – dah. b) alci, jmdm. zuliebe, um jmds. willen ein Vergehen od. (gew.) dem Täter eines Vergehens verzeihen, den Täter begnadigen, ihm die Strafe erlassen, (s. Drak. Liv. 2, 35, 5. Duker Flor. 3, 5, 10. Ruhnken Suet. Aug. 5. Heinsius Ov. art. am. 3, 85), culpa gravis precibus donatur suorum, Ov. – patrem filio, Iustin.: alqm memoriae patris, aus Rücksicht auf usw., Iustin.: alqm sacris suis famaeque, Flor.: donari populo Romano, Liv., deo, Suet. – / Die meisten der hier unter no. B, 1 u. 2 zitierten Stellen u. viele andere s. Gronov. obss. 3, 23. p. 649 sqq. (315 sqq. ed. Frotsch.). Drak. Sil. 15, 603. – II) (alqm alqā re) jmd. mit etw. beschenken, te donabo aliqui, Plaut.: cohortem militaribus donis, Caes.: equites insignibus donis, Liv.: alqm civitate, Caes.: urbes Latinitate et civitate, Suet.: alqm libertate atque immunitate, Curt.: alqm eximiā specie (v. der Natur), Curt. – m. allg. Prädik.-Acc., te pro hoc nuntio quid donem, Ter.: m. Infin., quem fari donavit, Enn. ann. 19 bei Prob. ad Verg. georg. 6, 31 u. bei Philarg. ad Verg. georg. 4, 59.

    lateinisch-deutsches > dono

  • 11 exsequor

    ex-sequor, (exequor), secūtus sum, sequī, I) nachfolgen, einer Leiche das Geleit geben, funus, an einem Leichenbegängnis teilnehmen, Massur. Sabin. bei Gell. 10, 15, 25: uxorem, Plaut. Epid. 174 G.: hunc omni laude et laetitiā, Cic. poët. Tusc. 1, 115. – II) übtr.: A) im allg.: einer Sache nachgehen, etw. verfolgen, alcis aspectum, sich nach jmds. Anblick sehnen, Plaut.: suam quisque spem, sua consilia, communibus deploratis, exsequentes, indem jeder ging, wohin ihn seine eigene Hoffnung und seine persönlichen Entschlüsse führten, da es mit den gemeinsamen vorbei war, Liv. – B) insbes.: 1) einer Partei, Sekte folgen, anhängen, sectam meam exsecutae comites, Catull. 63, 15. – 2) etwas verfolgen = vollziehen, vollstrecken, a) übh. = ausführen, durchsetzen, aliquid (irgend ein Geschäft), Cic.: imperium, Ter.: imperium celeriter, Sil.: mandatum, Curt.: mandata vestra, Cic.: propositum, Val. Max.: non ducis magis quam militis munia, Curt.: officia, Cic.: scelus, Curt.: cum alqo neque in via neque in foro ullum sermonem, sich in ein Gespräch einlassen, Plaut.: aeternitatem, die ewige Idee ins Werk richten, Cic.: absol., fuisse eum in consultando temerarium, in exsequendo virum, Vell. 2, 24, 5. – b) etw. geltend machen, ius suum, ICt., ius suum armis, Caes. – insbes., gerichtl. verfolgen, geltend machen, formulam iuris exsequendi constituere, Liv. – litem, causam, ICt. – crimen, iniurias, ICt. – c) ein richterl. Urteil vollstrecken, sententiam, rem iudicatam, ICt.: decretum suum, ICt. – 3) rächend verfolgen, etwas rächen, strafen, ahnden, über etwas eine Strafe verhängen, iura violata, dolorem, Liv.: delicta, Suet. – gerichtl., rem tam atrocem, Liv.: iniurias hospitum accusationibius voluntariis, Plin. ep.: rem severe, acriter, ICt. – absol., caesus est; exsequar, er ist getötet worden, so will ich ihn rächen, Sen. de ira 1, 12, 2. Vgl. Walch Tac. Agr. 19. p. 291. – 4) etwas mit Worten (mündlich od. schriftlich) ausführen, ausführlich berichten, -beschreiben, auseinandersetzen, erörtern, durchgehen, näher besprechen, ea vix verbis exsequi posse, Cic.: haec pluribus, Phaedr.: ea in libro primo, Quint.: verum (aber) hoc exsequi mitto, Quint.: ne exsequar singula, Suet.: viam consilii scelerati, Liv.: aërii mellis caelestia dona, Verg.: alcis od. alcis rei laudes, sich verbreiten über jmds. od. einer Sache Lob, Liv. epit. u. Plin.: singillatim crudeliter facta eius, Suet.: pardos latius, Solin.: subtiliter numerum, die Zahl genau angeben, Liv. – m. folg. Relativ- od. indir. Fragesatz, exsequebatur inde, quae sollemnis derivatio esset, Liv.: non possum exsequi, singuli quae passi sumus, Liv.: mihi quoque exsequendum reor, quae tunc Romana copia in armis sit, Tac.: diligentissime est exsecutus, quid cuique rei et quid cuique homini soleret accĭdere, Quint. – absol., perge exsequi, Plaut. Amph. 801: in exsequendo suas vires adhibere, Quint. 5, 1, 3. – 5) etwas verfolgen = etwas fortsetzen, in etw. fortfahren, alqd usque ad extremum, Cic.: incepta, Liv.: m. folg. Infin., Plaut. asin. 160 u. merc. 911. – 6) etwas durch fortgesetztes Fragen, Forschen od. eigenes Nachdenken ermitteln od. zu ermitteln suchen, a) durch Fragen, gew. mit quaerendo, inquirendo, sciscitando, fort und fort etwas od. nach etwas fragen, Erkundigungen einziehen, Nachforschungen anstellen, oft b. Liv. (s. Fabri Liv. 22, 3, 2). – bl. exs. m. folg. indir. Fragesatz, Liv. 35, 28, 4. – b) durch Nachdenken, si vis veram rationem exsequi, Ter.: exs. si quidem omnia humanus animus queat, erforschen, Plin.: quem locum ipse capturus esset, cogitando aut quaerendo exsequebatur, suchte er durch eigenes Nachdenken oder durch Nachfragen bei andern zu ermitteln, Liv. – 7) einem Übel sich unterziehen, es über sich ergehen lassen, hinnehmen, erdulden, hanc aerumnam, Plaut.: lucri causā probrum, Plaut.: sororis causā egestatem, Plaut.: fatum alcis, Cic. ep.: cladem illam fugamque, sich jener unheilvollen Flucht unterziehen, Cic.: mortem, an sich vollziehen, Plaut. u. Tac. – / Passiv, an prioris iudicis sententia exsequi possit, geltend gemacht werden, Ulp. dig. 2, 1, 19: exsecuto regis imperio, vollzogen, Iustin. 7, 3, 2: u. so perraro intra statutum tempus sententiae exsequentur, Ulp. dig. 42, 1, 2. – Aktiver Infin. exsequere, Gregor. Turon. hist. Franc. 2, 34 in.

    lateinisch-deutsches > exsequor

  • 12 praetimeo

    prae-timeo, ēre, vorher fürchten, -in Furcht sein, sibi, seinetwegen, Plaut. Amph. prol. 29: nihil est nec miserius nec stultius quam praetimere, Sen. ep. 98, 7: quasi quaedam pusillitas animi est aut praetimentis aut desperantis, Lact. 6, 17, 17: et inde aeternitatem occisionis agnoscat propterea humanae ut temporali praetimendam, Tert. de res. carn. 35. – / Tibull. 3, 4, 14 jetzt pertimuisse.

    lateinisch-deutsches > praetimeo

  • 13 unsterblich

    unsterblich, immortalis (dem Tode nicht unterworfen, von Pers. u. Dingen; dann = nie untergehend übh., z.B. gloria). – aeternus (ewig, von endloser Dauer, z.B. vita, gloria). sempiternus (immerwährend, unaufhörlich, z.B. anima, vita, gloria). – dein unst. Name, aeternitas tua: unst. sein, immortalem esse. non interire (im allg., z.B. von der Seele): vitā sempiternā frui (ewig leben); memoriā omnium saeculorum vigēre (unvergänglichen Ruhm haben; beide von Pers.): jmd. unst. machen, reddere alqm immortalem (im allg.): alqm aeternitate donare (jmdm. ewige Fortdauer verleihen); immortali gloriae commendare [2418] alqm. alci aeternitatem immortalitatemque donare (jmdm. unsterblichen Ruhm, ein unsterbliches Andenken verleihen): etwas unst. machen, alqd immortalitati tradere od. commendare: sich unst. machen, unst. werden, s. Unsterblichkeit (erlangen).

    deutsch-lateinisches > unsterblich

  • 14 conexio

    cōnexio, ōnis, f. (conecto), I) die Verknüpfung, enge, genaue Verbindung, Aneinanderreihung, scutorum, armorum (v. d. testudo), Isid. 18, 12, 6. Serv. Verg. Aen. 9, 517: conexiones monilium, Rufin. or. in cant. 2. p. 416 Lomm. – II) insbes.: a) die organische Verbindung, Paul. ex Fest. 35, 13. Chalcid. Tim. 283 u. 306: animae et corporis nostri, Ambros. in psalm. 118. serm. 7. § 7. – b) die zeitliche Verbindung, Aneinanderreihung, fatum est conexio rerum per aeternitatem, Cic. fr. inc. 19. p. 140 B. ( bei Serv. Verg. Aen. 3, 376). – c) die moralische Verbindung, c. caritatis, Augustin. c. Cresc. Donat. 2, 15 extr. – unius debiti c., das Gebundensein an die Schuld einer Sünde (der Erbsünde), Augustin. ep. 157, 12. – d) (t. t. der philos. Spr.) die Konklusion, logische Schlußfolge, Quint. 5, 14, 6 u.a. Augustin. de doctr. Chr. 2, 31. – e) (t. t. der Gramm.) die Silbe, Plur. bei Charis. 11, 11.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conexio

  • 15 dono

    dōno, āvī, ātum, āre (donum), I) (alci alqd) jmdm. etw. schenken, mit etw. ein Geschenk machen, u. übtr., etwas gleichs. als Geschenk überlassen, übergeben, gewähren, vergönnen, verleihen, A) im allg.: 1) eig.: alci munus, Cic.: praedam militibus, Caes.: alci totam horam, Mart.: Ggstz. regna donatis, adimitis, Liv.: poet., praedam flammis, Sil. 2, 608. – absol., donare (verschenken) et ludere, Hor. sat. 2, 3, 172. – 2) übtr.: a) übh. schenken = überlassen, verleihen, gewähren, vergönnen, gestatten, mutis piscibus cygni sonum, Hor.: alci aeternitatem immortalitatemque, Cic.: alia membra videntur propter eorum usum a natura esse donata, Cic.: quo nihil maius meliusve terris fata donavere, Hor. – poet., m. folg. Infin., alci divinare, Hor.: loricam donat habere viro, Verg. – m. folg. ut u. Konj., nostro donate labori, ut etc., Sil. 12, 390 sq. – b) jmdm. etw. als Opfer darbringen, weihen, opfern, quidquid quaesierit ventri avaro, Hor.: meum caput Iunoni, Ov. – c) etw. (jmdm. zuliebe) fahren lassen, aufgeben, jmdm. etw. zum Opfer bringen, inimicitias rei publicae, Caes.: iram patriae, Sil.: quae tibi donavi? Ov. – B) insbes.: 1) eig., jmdm. eine Schuld od. die Verpflichtung zu einer Leistung schenken = erlassen, auf etw. Verzicht leisten, etw. fahren lassen, jmdm. etw. ersparen, mercedes habitationum annuas creditoribus,
    ————
    Caes.: alci aes alienum, Cic.: poenam, Sen. – alci causam, den Prozeß schenken, ersparen, u. so die Strafe erlassen, Iustin.: negotium, die Sache od. den Streit um die Sache fallen lassen, Suet.: u. so legem = actionem lege datam, Petron. poët. (vgl. Bremi Suet. Cal. 40). – poet., d. fugam, ersparen, Sil.: d. alci Alpes, den Übergang über die Alpen ersparen, Sil. – 2) übtr.: a) ein Vergehen, verzeihen, vergeben, nefas, Lucan.: scelera, Sen. poët.: mea vulnera, Stat.: iniuriam, ICt.: peccatoribus delicta, Arnob. – dah. b) alci, jmdm. zuliebe, um jmds. willen ein Vergehen od. (gew.) dem Täter eines Vergehens verzeihen, den Täter begnadigen, ihm die Strafe erlassen, (s. Drak. Liv. 2, 35, 5. Duker Flor. 3, 5, 10. Ruhnken Suet. Aug. 5. Heinsius Ov. art. am. 3, 85), culpa gravis precibus donatur suorum, Ov. – patrem filio, Iustin.: alqm memoriae patris, aus Rücksicht auf usw., Iustin.: alqm sacris suis famaeque, Flor.: donari populo Romano, Liv., deo, Suet. – Die meisten der hier unter no. B, 1 u. 2 zitierten Stellen u. viele andere s. Gronov. obss. 3, 23. p. 649 sqq. (315 sqq. ed. Frotsch.). Drak. Sil. 15, 603. – II) (alqm alqā re) jmd. mit etw. beschenken, te donabo aliqui, Plaut.: cohortem militaribus donis, Caes.: equites insignibus donis, Liv.: alqm civitate, Caes.: urbes Latinitate et civitate, Suet.: alqm libertate atque immunitate, Curt.: alqm eximiā specie (v. der Natur),
    ————
    Curt. – m. allg. Prädik.-Acc., te pro hoc nuntio quid donem, Ter.: m. Infin., quem fari donavit, Enn. ann. 19 bei Prob. ad Verg. georg. 6, 31 u. bei Philarg. ad Verg. georg. 4, 59.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > dono

  • 16 exsequor

    ex-sequor, (exequor), secūtus sum, sequī, I) nachfolgen, einer Leiche das Geleit geben, funus, an einem Leichenbegängnis teilnehmen, Massur. Sabin. bei Gell. 10, 15, 25: uxorem, Plaut. Epid. 174 G.: hunc omni laude et laetitiā, Cic. poët. Tusc. 1, 115. – II) übtr.: A) im allg.: einer Sache nachgehen, etw. verfolgen, alcis aspectum, sich nach jmds. Anblick sehnen, Plaut.: suam quisque spem, sua consilia, communibus deploratis, exsequentes, indem jeder ging, wohin ihn seine eigene Hoffnung und seine persönlichen Entschlüsse führten, da es mit den gemeinsamen vorbei war, Liv. – B) insbes.: 1) einer Partei, Sekte folgen, anhängen, sectam meam exsecutae comites, Catull. 63, 15. – 2) etwas verfolgen = vollziehen, vollstrecken, a) übh. = ausführen, durchsetzen, aliquid (irgend ein Geschäft), Cic.: imperium, Ter.: imperium celeriter, Sil.: mandatum, Curt.: mandata vestra, Cic.: propositum, Val. Max.: non ducis magis quam militis munia, Curt.: officia, Cic.: scelus, Curt.: cum alqo neque in via neque in foro ullum sermonem, sich in ein Gespräch einlassen, Plaut.: aeternitatem, die ewige Idee ins Werk richten, Cic.: absol., fuisse eum in consultando temerarium, in exsequendo virum, Vell. 2, 24, 5. – b) etw. geltend machen, ius suum, ICt., ius suum armis, Caes. – insbes., gerichtl. verfolgen, geltend machen, formulam iuris
    ————
    exsequendi constituere, Liv. – litem, causam, ICt. – crimen, iniurias, ICt. – c) ein richterl. Urteil vollstrecken, sententiam, rem iudicatam, ICt.: decretum suum, ICt. – 3) rächend verfolgen, etwas rächen, strafen, ahnden, über etwas eine Strafe verhängen, iura violata, dolorem, Liv.: delicta, Suet. – gerichtl., rem tam atrocem, Liv.: iniurias hospitum accusationibius voluntariis, Plin. ep.: rem severe, acriter, ICt. – absol., caesus est; exsequar, er ist getötet worden, so will ich ihn rächen, Sen. de ira 1, 12, 2. Vgl. Walch Tac. Agr. 19. p. 291. – 4) etwas mit Worten (mündlich od. schriftlich) ausführen, ausführlich berichten, -beschreiben, auseinandersetzen, erörtern, durchgehen, näher besprechen, ea vix verbis exsequi posse, Cic.: haec pluribus, Phaedr.: ea in libro primo, Quint.: verum (aber) hoc exsequi mitto, Quint.: ne exsequar singula, Suet.: viam consilii scelerati, Liv.: aërii mellis caelestia dona, Verg.: alcis od. alcis rei laudes, sich verbreiten über jmds. od. einer Sache Lob, Liv. epit. u. Plin.: singillatim crudeliter facta eius, Suet.: pardos latius, Solin.: subtiliter numerum, die Zahl genau angeben, Liv. – m. folg. Relativ- od. indir. Fragesatz, exsequebatur inde, quae sollemnis derivatio esset, Liv.: non possum exsequi, singuli quae passi sumus, Liv.: mihi quoque exsequendum reor, quae tunc Romana copia in armis sit, Tac.: diligentissime est exsecutus, quid cuique rei
    ————
    et quid cuique homini soleret accĭdere, Quint. – absol., perge exsequi, Plaut. Amph. 801: in exsequendo suas vires adhibere, Quint. 5, 1, 3. – 5) etwas verfolgen = etwas fortsetzen, in etw. fortfahren, alqd usque ad extremum, Cic.: incepta, Liv.: m. folg. Infin., Plaut. asin. 160 u. merc. 911. – 6) etwas durch fortgesetztes Fragen, Forschen od. eigenes Nachdenken ermitteln od. zu ermitteln suchen, a) durch Fragen, gew. mit quaerendo, inquirendo, sciscitando, fort und fort etwas od. nach etwas fragen, Erkundigungen einziehen, Nachforschungen anstellen, oft b. Liv. (s. Fabri Liv. 22, 3, 2). – bl. exs. m. folg. indir. Fragesatz, Liv. 35, 28, 4. – b) durch Nachdenken, si vis veram rationem exsequi, Ter.: exs. si quidem omnia humanus animus queat, erforschen, Plin.: quem locum ipse capturus esset, cogitando aut quaerendo exsequebatur, suchte er durch eigenes Nachdenken oder durch Nachfragen bei andern zu ermitteln, Liv. – 7) einem Übel sich unterziehen, es über sich ergehen lassen, hinnehmen, erdulden, hanc aerumnam, Plaut.: lucri causā probrum, Plaut.: sororis causā egestatem, Plaut.: fatum alcis, Cic. ep.: cladem illam fugamque, sich jener unheilvollen Flucht unterziehen, Cic.: mortem, an sich vollziehen, Plaut. u. Tac. – Passiv, an prioris iudicis sententia exsequi possit, geltend gemacht werden, Ulp. dig. 2, 1, 19: exsecuto regis imperio, vollzogen, Iustin. 7, 3,
    ————
    2: u. so perraro intra statutum tempus sententiae exsequentur, Ulp. dig. 42, 1, 2. – Aktiver Infin. exsequere, Gregor. Turon. hist. Franc. 2, 34 in.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exsequor

  • 17 praetimeo

    prae-timeo, ēre, vorher fürchten, -in Furcht sein, sibi, seinetwegen, Plaut. Amph. prol. 29: nihil est nec miserius nec stultius quam praetimere, Sen. ep. 98, 7: quasi quaedam pusillitas animi est aut praetimentis aut desperantis, Lact. 6, 17, 17: et inde aeternitatem occisionis agnoscat propterea humanae ut temporali praetimendam, Tert. de res. carn. 35. – Tibull. 3, 4, 14 jetzt pertimuisse.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praetimeo

  • 18 aeternitās

        aeternitās ātis, f    [aeternus], eternity, endlessness, immortality: tempus, pars aeternitatis: animorum. — Fig., immortality, enduring renown: mihi aeternitatem donare: ad memoriam aeternitatis, for perpetual remembrance.
    * * *
    eternity, infinite time; immortality; permanence, durability

    Latin-English dictionary > aeternitās

  • 19 Добиваться

    - eniti; petere; proficere; quaerere (immortalitatem sibi morte; gloriam); quaeritare; aucupari (studium populi ac favorem); extundere (aliquid precibus); adipisci (dominationis); sequi; exsequi (aeternitatem); extorquere (alicui veritatem); tenere (jus suum); tendere; contendere; studere (aliquid, in aliquid; hoc unum studeo); impetrare; exprimere;

    • добиваться похвалы - laudari quaerere; laudi studere;

    • вот чего ты добиваешься - ad eam rem affectas viam;

    • чего он добивается? - Quid tendit?

    • добиться своих прав - adipisci jus suum;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Добиваться

  • 20 Навечно

    - in saecula saeculorum; in aeternitatem;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Навечно

См. также в других словарях:

  • Master of Reality — Studio album by Black Sabbath Released 21 July 1971 …   Wikipedia

  • Liber de causis — El Liber de causis (Libro de las causas, también conocido como Liber de bonitate pura) es una colección de treinta y dos proposiciones neoplatónicas, reunidas en una obra atribuida erróneamente a Aristóteles. Llegó a ser muy conocido en la Edad… …   Wikipedia Español

  • K.D.St.V. Cheruscia Würzburg — Basisdaten Bundesland: Bayern Universität: Julius Maximilians Universität Würzburg Gründung: 29. Mai 1893 in Reichenberg Verband …   Deutsch Wikipedia

  • éternité — (é tèr ni té) s. f. 1°   Durée qui n a ni commencement ni fin. Dieu est de toute éternité. •   Je vois ces effroyables espaces de l univers qui m enferment, et je me trouve attaché à un coin de cette vaste étendue, sans que je sache pourquoi je… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • ADORANDI — ritus, is erat apud Veteres qui deseribitut Minucio Felici in Octav. Caecilius simulacrô Serapidis denotatô, ut vulgus superstitiosus solet, manum ori admovens, osculum labris impressit. Hinc Plin. l. 28. c. 2 in adorando, dextram ad osculum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • AETERNITAS — Dea a Veteribus culta, cuius imaginem Tempus esse dixerunt Hermes Trismegistus, et Plato. Describitur vero copiose a Claudian. in Paneg. de laudibus Stiliconis. Apud Aegyptios Sole et Lunâ designabatur: Cum enim putarent elementa aeterna esse,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ELEATICA Philosophia — nomen Sectae, cuius Xenophanes Colophonius; qui tempore Hieronis Regis Siculi, et Poetae Epicharmi, ut indicat Clemens, floruit, auctor fuit. Et res quidem ac dogmata ab illo, sed nomen ab eius discipulis Parmenide et Zenone, Eleatis sectae… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HEDERA — an ab haerendo, mirae enim tenacitatis est, an quod edita petat, an quod exedat parietes, dicta? celebre olim Bacchi coronamentum fuit. Plin. l. 16. c. 34. Dicitur Alexandrum ob raritatem ita coronato exercitu, victorem ex India rediisse, exemplo …   Hofmann J. Lexicon universale

  • INFERI — fabula Plin. l. 2. x. 63. ubi de avaritia hominum, in ipsa rerrae viscera penetrantium, Si ulli, inquit, essent Inferi, iam profecto illos avaritiae atque luxuriae cuniculi refodissent. Imo et Iuv. Sat. 2. l. 1. v. 149. et seqq. Esse aliquos… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MUNDUS — I. MUNDUS per ovum mystice repraesentatus, in Zoroastris Schola apud Plut. de Iside et Osir. Ei enim figuram ovalem antiquissimi tribuerunt; Sanchuniathon praecipue, de quo vide suô locô. Unde Thebaidos incolae, Deum Mundi opificem exprimere… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SECURUS — apud Stat. Theb. l. 8. v. 14. Illum et et securi circumspexêre fragorem Elysii est omni metu exemptus, quippe in perpetua iam beatitudine vivens. Unô enim hô verbô omnem absolutam felicitatem indicavit. Pariter de Diis suis Lucretius l. 6. v. 57 …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»